“Nato kafa, Nato mermer” sözü, bütün anlatım ve uyarılara rağmen yanlışında direnen taş kafalılar için, Yunanlıların “Na to kefari, Na to mermari” (Ha kafa Ha mermer) olarak söylediği bir sözdür.Bütün farklılıkları ötelenmiş veya yok sayılmış bir ülkede ezilen farklılıkların birlikte demokratik kurtuluşunu hedefleyen bir bileşim vaz geçilmez bir zorunluluktur. Bu nedenle içinde yer almadığım hiçbir birlik girişimi kalmadı. Katıldık katılmasına ya doğrusu… kim farklı ve ne düşünür bir türlü göremedik. Birkaç vitrinsel gösteri dışında farklılıklardan eser olmadığı gibi katı merkezi, yukardan dayatmacı, seçkinci ve tekçi mantık bir türlü yakamızı bırakmadı.
Bu yaklaşımı düzeltmeye, aşmaya çalışanlar da oldu. Ne söylendiyse nafile, bizimkiler bildiğini okumaya devam etti. Yıllar geçti ortaya ne bir farklılık nede bir halkçılık çıktı. Az derdimiz vardı, bir de ortaya bol bol nutuk, üç beş popülistin ardında şakşakçılar yarattık.
Sistem farklılıkları yok saymayı bırakıp, yok etmeye başladı, farklılıkları ötelemekle kalmadı tek kişide birleşip tüm insanlığı ötelemeye başladı. Ama “bizim oğlan bina okur döner döner yine okur” misali alışılmış kalıplardan bir türlü sıyrılamadık.
Dün referandumda hayır için toplantılar yapıldı.
Yeni ne var? diye merak ettim doğrusu. Değişen hiçbir şey yok.
Çaya çorbaya limon misali” Demokratik Cumhuriyet ve Ortak Vatan İçin Hayır”ı gördüm
Doğrusu eleştirmeye kıyamam. Olası bir barışın ve çözümün anahtarı. İyi güzelde kardeşim sen bir referanduma giriyorsun. Barış masasına oturmuyorsun. Sabah akşam sürekli “demokratik cumhuriyet” yenmez ki !
Gün gelmiş adam seni mülküne geçiriyor. Sen hala aynı terane. Biraz somut ol kardeşim. Bırak teori parçalamayı halkı dinle!
Laz’ı ne der? Kürdü, Türkü, Ermeni’si, Rum’u, Alevi’si, Sünni’si , işçisi, köylüsü, memuru, ne der?
Bırak ezber söylemleri. Mademki laf anlamıyorsun bırak bari halk yaratsın.
TAYFUN İŞÇİ